همه چیز راجب کد های وضعیت موفق 200 تا 204 (موفق)

0
دیدگاه

همه چیز راجب کد های وضعیت موفق 200 تا 204 (موفق)

همه چیز راجب کد های وضعیت موفق 200 تا 204 (موفق)

کدهای وضعیت HTTP ابزارهای قدرتمندی برای توسعه‌دهندگان و مدیران وب‌سایت‌ها هستند که به آن‌ها کمک می‌کنند تا تعاملات بین کلاینت و سرور را مدیریت و درک کنند. این کدها، به مرورگرها و سایر کلاینت‌ها اطلاعاتی درباره موفقیت یا شکست درخواست‌های ارسال‌شده به سرور می‌دهند. در این مقاله از “فیبی لند“، به بررسی کامل کدهای وضعیت موفق از 200 تا 204 می‌پردازیم و نقش و اهمیت هر یک از آن‌ها را توضیح می‌دهیم.

کد وضعیت 200 (OK)

کد وضعیت 200 یا “OK” پرکاربردترین کد وضعیت موفق است که نشان می‌دهد درخواست کلاینت با موفقیت انجام شده و سرور محتوای مورد نظر را به‌درستی ارسال کرده است. این کد زمانی برمی‌گردد که یک درخواست GET، POST، PUT یا DELETE به‌طور موفقیت‌آمیز پردازش شود.

مثال: اگر کاربری به صفحه اصلی یک وب‌سایت مراجعه کند و مرورگر با کد 200 پاسخ دریافت کند، به این معناست که صفحه مورد نظر بدون مشکل بارگذاری شده است.

کد وضعیت 201 (Created)

کد وضعیت 201 یا “Created” نشان‌دهنده این است که درخواست کلاینت با موفقیت پردازش شده و یک منبع جدید در سرور ایجاد شده است. این کد معمولاً در پاسخ به درخواست‌های POST استفاده می‌شود که منجر به ایجاد یک منبع جدید در سیستم می‌شود.

مثال: زمانی که یک کاربر در یک وب‌سایت عضو می‌شود و حساب کاربری جدیدی ایجاد می‌کند، سرور با کد 201 پاسخ می‌دهد تا تأیید کند که حساب کاربری با موفقیت ایجاد شده است.

همه چیز راجب کد های وضعیت موفق 200 تا 204 (موفق)

کد وضعیت 202 (Accepted)

کد وضعیت 202 یا “Accepted” نشان می‌دهد که درخواست دریافت شده، اما هنوز پردازش نشده است. این کد به‌معنای موفقیت نیست، بلکه به کلاینت اطلاع می‌دهد که درخواست پذیرفته شده و در حال پردازش است. نتیجه نهایی درخواست ممکن است بعداً مشخص شود.

مثال: اگر کاربری یک درخواست طولانی‌مدت مانند پردازش داده‌های بزرگ را ارسال کند، سرور ممکن است کد 202 برگرداند تا به کاربر اطلاع دهد که درخواست دریافت شده و در حال پردازش است.

کد وضعیت 203 (Non-Authoritative Information)

کد وضعیت 203 یا “Non-Authoritative Information” نشان می‌دهد که درخواست با موفقیت پردازش شده، اما اطلاعات بازگشتی از یک منبع غیر از سرور اصلی دریافت شده است. این کد معمولاً زمانی استفاده می‌شود که یک سرور پروکسی یا کش اطلاعات را از منبع دیگری دریافت کرده و به کلاینت ارسال می‌کند.

مثال: اگر اطلاعاتی که کاربر درخواست کرده از یک کش سرور ارسال شود و نه از منبع اصلی، سرور ممکن است با کد 203 پاسخ دهد.

کد وضعیت 204 (No Content)

کد وضعیت 204 یا “No Content” به معنای این است که درخواست با موفقیت پردازش شده، اما هیچ محتوایی برای بازگشت به کلاینت وجود ندارد. این کد معمولاً در پاسخ به درخواست‌های DELETE یا POST استفاده می‌شود که منجر به تغییراتی در سرور شده‌اند، اما نیازی به بازگشت محتوای خاصی به کلاینت نیست.

مثال: اگر کاربری یک مورد را از لیست خود حذف کند، سرور با کد 204 پاسخ می‌دهد تا تأیید کند که حذف با موفقیت انجام شده، اما نیازی به ارسال مجدد محتوا نیست.

سخن پایانی

در این مقاله از “فیبی لند”، به بررسی پنج کد وضعیت موفق در پروتکل HTTP پرداختیم که هر یک نقشی حیاتی در ارتباطات بین کلاینت و سرور ایفا می‌کنند. آشنایی با این کدها می‌تواند به توسعه‌دهندگان کمک کند تا تعاملات بهتری را با کاربران و سرورها مدیریت کنند و تجربه کاربری بهتری را فراهم آورند. هر یک از این کدها اطلاعات ارزشمندی درباره وضعیت درخواست‌ها ارائه می‌دهند و به شما امکان می‌دهند تا پاسخ‌های مناسب به کاربران خود ارائه دهید. امیدواریم این مقاله به شما در درک بهتر این کدها و استفاده مؤثر از آن‌ها در پروژه‌های وب خود کمک کرده باشد.

راهنمای مقاله

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

وبسایت دیجیتال مارکتینگ فیبی لند